Słowa kluczowe
rehabilitacja
niepełnosprawność onotherapy
rehabilitation
disability
Jak cytować
Abstrakt
Terapia wykorzystująca kontakty ze zwierzętami, zwana również zooterapią lub animaloterapią stanowi znaczący element zarówno głównych działań leczniczych, jak i terapii wspomagających. Za najpopularniejszą, najłatwiej dostępną i najczęściej stosowaną formę zooterapii na świecie uważa się dogoterapię. Innymi przykładami takiej terapii są m.in. felinoterapia, hipoterapia czy też zyskująca na popularności onoterapia – czyli terapia przy udziale osłów. Badania naukowe wyraźnie dowodzą znaczącego spektrum korzyści wynikających z terapii z udziałem zwierząt. Eksperci zauważają wyraźny wpływ tych terapii na redukcję objawów zaburzeń psychicznych oraz niesprawności fizycznych. Niemniej jednak, głównym celem i najbardziej pożądanym efektem animaloterapii jest poprawa jakości życia jednostki oraz usprawnienie jej codziennego funkcjonowania. To właśnie te rezultaty stanowią centralny punkt zainteresowania naukowców i terapeutów pracujących w obszarze animaloterapii.
Bibliografia
Bednarczyk, M. (2019). Felinoterapia jako forma wsparcia włączenia społecznego i rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Student niepełnosprawny. Szkice i rozprawy, 17(10), 67-75.
Borioni, N., Marinaro, P., Celestini, S., Del Sole, F., Magro, R., Zoppi, D., Mattei, F., Dall’ Armi, V., Mazzarella, F., Cesario, A., Bonassi, S. (2012). Effect of equestrian therapy and onotherapy in physical and psycho-social performances of adults with intellectual disability: a preliminary study of evaluation tools based on the ICF classification. Disability and rehabilitation, 34(4), 279–287. https://doi.org/10.3109/09638288.2011.605919
Charry-Sánchez, J. D., Pradilla, I., Talero-Gutiérrez, C. (2018). Animal-assisted therapy in adults: a systematic review. Complementary therapies in clinical practice, 32, 169–180. https://doi.org/10.1016/j.ctcp.2018.06.011
Chmiel, K., Kubińska, Z., Derewiecki, T. (2014). Terapie z udziałem zwierząt w rehabilitacji różnych form niepełnosprawności. Problemy Higieny i Epidemiologii, 95(3), 591-595.
Dziurka, D., Długosz, B. (2016). Sposoby użytkowania osłów. Wiadomości Zootechniczne, 54(3).
Franczyk, A. (2012). Dogoterapia w pracy terapeutycznej. Biuletyn Logopedyczny, 26, 52-64.
Gasińska, M., Krupiński, J., Należyty, M., Paszkiewicz, A., Smolak, W., Solecka, I., Strumińska, A., Ustjan, D., Woińska, M. (2007). Kanony polskiej hipoterapii. Polskie Towarzystwo Hipoterapeutyczne.
Girczys-Połedniok, K., Pudlo, R., Szymlak, A., Pasierb, N. (2014). Zastosowanie terapii z udziałem zwierząt w praktyce psychiatrycznej. Psychiatria, 11(3), 171-176.
Goleman, M., Drozd, L., Karpiński, M., Czyżowski, P. (2012). Felinoterapia jako alternatywna forma terapii z udziałem zwierząt. Medycyna Weterynaryjna, 68(12), 732-735.
Horoszewicz, E., Tomczak, E., Niedziółka, R. (2017). Zwierzę terapeutyczne–kot. Wiadomości Zootechniczne, 55(4).
Jagielski, D., Jagielska, A., Pyszora, A. (2014). Dogoterapia—historia, założenia, cele. Propozycja zastosowania w opiece paliatywnej. Med Paliat Prakt, 8(4), 163-167.
Karatosidi, D., Marsico, G., Tarricone, S. (2013). Modern use of donkeys. Iranian Journal of Applied Animal Science, 3(1), 13-17.
Karbowniczek, J., Mielczarek, J. (2016). Dogoterapia jako naturalna metoda wspomagania, leczenia i rehabilitacji dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, (4/2), 37-45.
Łapińska, J. (2014). Potęga kociego mruczenia. Kocie Sprawy, 134–135
Madajczyk, M., Wypych, M. (2020). “Domowa dogoterapia” czyli pies dla dziecka z niepełnosprawnością. Gdynia: Fundacja Dogtor, Gdyńskie Centrum Zdrowia.
Magiera, A., Klocek, C., Penar, W. (2018). Animaloterapia jako współczesne narzędzie poprawy zdrowia człowieka. Sztuka Leczenia, 2, 85-90.
Nawrocka-Rohnka, J. (2010). Dogoterapia jako metoda wspomagania rehabilitacji dziecka z zaburzeniami rozwoju. Nowiny Lekarskie, 79(4), 304-310.
Pakulska, J., Rutkowska-Podołowska, M., Podołowski, G. (2010). Nowoczesne formy działalności gospodarczej szansą rozwoju obszarów wiejskich. W: B. Kryk, M. Malicki (red.), Rolnictwo w kontekście zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich (s. 175-194). Szczecin: Wydawnictwo Economicus.
Walaszek, R., Szurmik, T., Marszałek, A., Walaszek, K., Burdacki, M. (2016). Medyczne, pedagogiczne, psychologiczne i społeczne oddziaływania hipoterapii. Medycyna Rodzinna, 2, 91-97.
Walentynowicz-Moryl, K. (2017). Indywidualny wywiad online–technika asynchroniczna. Relacje. Studia z nauk społecznych, (3), 55-65.
Netografia
Związek Zooterapeutów i Przewodników Zwierząt Pracujących (b.d.). Felinoterapia – definicje, standardy pracy. Pobrano z https://www.zooterapia.org.pl/zooterapia/felinoterapia-definicje-standardy-pracy dnia 12 listopada 2023 roku.