Abstrakt
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie społeczeństwu roli teatru w życiu osób z niepełnosprawnością intelektualną. Autorki przedstawiają definicję i znaczenie arteterapii, która wykorzystywana jest na różne sposoby podczas zajęć z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Analizowana w artykule sztuka teatralna ma przede wszystkim uświadomić społeczeństwu, że osoby z niepełnosprawnością intelektualną również mogą wyrażać swoje emocje i dzielić się doświadczeniami dzięki występom na scenie. Ponadto autorzy, na podstawie wywiadów przeprowadzonych na dwóch grupach aktorów, opisali funkcjonowanie stowarzyszeń artystycznych osób z niepełnosprawnościami oraz scharakteryzowali ich dotychczasową działalność i osiągnięcia.
Bibliografia
Andrzejczuk A., Terapeutyczne aspekty aktywności teatralnej osób z niepełnosprawnością, [w:] Teatr: terapia – edukacja – asertywność – twórczość – rozwój, red. M. Gliniecki, L. Maksymowicz, Słupsk 2004.
Bartel R., Arteterapia i rozwój osobisty - Teoretyczne i praktyczne aspekty terapii przez sztukę, Wydawnictwo Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, Poznań, 2016.
Konieczna E., Arteterapia w teorii i praktyce, Kraków 2003.
Nieduziak E., Teatr osób niepełnosprawnych – utopia (z)realizowana, Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2017.
Pawlik S. Sztuka jako sposób włączania osób z niepełnosprawnością intelektualną do społeczeństwa [w:] “Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej” 2015, nr 8, s. 59-78.
Stefańska A., Teatroterapia jako metoda kształtowania poczucia godności u osób niepełnosprawnych intelektualnie, red. prof. zw. E. Józefowski, Poznań-Kalisz 2012.
Stefańska J., Ja przez teatr, czyli o teatrze terapeutycznym dorosłych aktorów z niepełnosprawnością intelektualną i o pewności siebie w działaniu [w:] “Studia edukacyjne” 2020, nr 57, s. 77-88.