Keywords
komunikacja wspomagająca i alternatywna
AAC
echolalia
komunikacja communication partner
augmentative and alternative communication
communication
How to Cite
Abstract
The article presents appropriate ways to select AAC methods for children with disorders from the autism spectrum, description of effective forms of assistive and alternative communication and alternative communication, elements of speech therapy in wards with delayed speech development or difficulties with correct pronunciation of words, phrases and sentences. It also included is information about communication barriers and the impact of AAC implementation on a child’s self-initiated contact and willingness to use the aforementioned system to communicate. The following article also describes types of assistive and alternative communication, modeling in AAC and the role of the communication partner, but also the concept of echolalia and its impact on later speech development.
References
Cychowska, M. (2010). Zastosowanie komunikacji alternatywnej i wspomagającej w pracy z dzieckiem z autyzmem – z doświadczeń młodego nauczyciela. Szkoła Specjalna, 5 (256), 375-379.
Dawidek, E. (2019). Komunikacja alternatywna i wspomagająca AAC w terapii niemówiących dzieci z autyzmem – zastosowanie programu Mówik. Biuletyn Logopedyczny, 33, 180-185.
Duda-Łyszczyk, A. (2019). Metoda Charlesa Blissa jako sposób komunikacji w grupie przedszkolnej – innowacja pedagogiczna pt. W zachwycie ciszy budzi się piękno słów – w pięknie słów zasypia cisza. Zeszyty naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy, 32(3), 56-57.
Frith, U. (2005). Autyzm i zespół Aspergera. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Frost L., Bondy A. (2013). The Picture Exchange Communication System PECS. Podręcznik, tłum. M. Kaźmierczak, Pyramid Educational Consultants.
Januszczak, K. (2018). Terapia logopedyczna dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Studium przypadku. Biuletyn Logopedyczny, 32, 61-69.
Nunes, D.R.P. (2008). AAC interventions for autism: a research summary. International Journal of Specjal Education, 23(2), 17-22.
Przybysz-Zaremba, M. (2020). Wspomaganie komunikacji osób z niepełnosprawnością intelektualną – przegląd wybranych metod ze wskazówkami w tle. W: L. Kataryńczuk-Mania (red.), Emisja głosu w przestrzeni edukacyjnej, artystycznej i terapeutycznej (s. 287-299). Zielona Góra: Wydawnictwo PIXEL.
Siegel, K. (2012). Echolalia w mowie dziecka z całościowymi zaburzeniami rozwoju. Sposób na ucieczkę czy na komunikację? W: E. Wolańska (red.), Studia Pragmalingwistyczne (s. 59-62). Warszawa: Instytut Polonistyki Stosowanej Wydziału Polonistyki UW.
Van Tatenhove, G. M. (2009). Building language competence with students using AAC devices: Six challenges. Perspectives on Augmentative and Alternative Communication, 18(2), 38-47.
Winczura, B. (2015). Komunikacja społeczna u dzieci ze spektrum autyzmu w świetle prekursorów rozwoju teorii umysłu. W: B. B. Kaczmarek, A. Wojciechowska (red.), Autyzm i AAC, Alternatywne i wspomagające sposoby porozumiewania się w edukacji osób z autyzmem (s. 43-64). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Wojciechowska, A. (2011). Charakterystyka języka i komunikacji osób z autyzmem i zespołem Aspergera. W: M. Obrębska (red.), o utrudnieniach w porozumiewaniu się. Perspektywa języka i komunikacji (s. 13-25). Poznań: Wydawnictwo Naukowe WNS UAM.
Netografia
Ford, J. (2006). Enhancing Parent and Child Communication: Using Makaton Signing for Babies. Pobrane z: https://katemb.com/wp-content/uploads/ford06babies.pdf (dostęp: 28.02.2024).
Zimnicka, J. (2019). Metody komunikacji alternatywnej, PCS symbole komunikacji obrazkowej. Pobrane z: https://www.zso5.gliwice.pl/wp-content/uploads/2019/01/J.Zimnicka-metoda_komunikacji_alternatywnej_pcs.pdf (dostęp 28.02.2024).